گلدان میناکاری 16 سانتی اعلا از جمله محصولات بسیار زیبا و پر طرفدار میناکاری می باشد. کفیت ساخت گلدان مسی میناکاری 16 سانتی کاملا محصول صادراتی می باشد. کیفیت و زیبایی گلدان میناکاری مسی صراحی 16 سانتی از جمله مشخصات بارز این محصول می باشد. گلدان مسی میناکاری استادکار 16 سانتی قابلیت تزئین ویترین و دکوراسیون شما را داشته و زیبایی خاصی همراه با حال و هوای سنتی به محیط خواهد داد. علاوخ بر آن شما می توانید از گلدان 16 سانتی میناکاری برای نگهداری گل های طبیعی و مصنوعی استفاده کنید. تصور کنید چند شاخه گل طبیعی درون یک گلدان زیبایی میناکاری شده چقدر می تواند به میز پذیرایی و یا میز کار شما روحیه و طراوت ببخشد. این محصول اثر دست هنرمندان اصفهانی است که برای علاقه مندان صنایع دستی در سراسر ایران طراحی و تهیه کرده اند.
گلدان میناکاری 16 سانتی اعلا
جنس این گلدان میناکاری اعلا از مس بوده که با نقاشی و طراحی زیبای استادکار بصورت یک اثر هنری درآمده . ارتفاع این گلدان 16 و عرض آن 7 سانتی متر می باشد. وزن گلدان در حدود 200 گرم است. گلدان اعلای مورد نظر بدلیل کیفیت بالا از جمله محصولات سفارشی و صادراتی است که با قیمتی بسیار مناسب در برای علاقه مندان صنایع دستی در ایران و خارج از ایران در نظر گرفته شده است.
گلدان مسی میناکاری 16 سانتی
ظروف میناکاری طی پروسه های مختلفی در کوره هایی مخصوص در دمایی مابین 600 الی 800 درجه سانتی گراد پخته می شوند. این فرایند باعث شکل گیری لایه لعابی بر روی فلز مس می گردد. وجود این لایه ,علاوه بر زیبایی بیشتر باعث می گردد در صورت نیاز به شستشوی ظرف , فارغ از هر گونه نگرانی شما بتوانید آن را با آب بشوئید. البته توصیه می گردد از مواد شوینده قوی و برس های زبر استفاده نگردد.
گلدان میناکاری مسی صراحی 16 سانتی
بدلیل قیمت مناسب این گلدان نسبت به سایر نمونه های بزرگتر , از آن بیشتر بعنوان هدایای تبلیغاتی استفاده می گردد. شرکت ها و سازمان های خصوصی و دولتی می توانند در صورت تمایل با واحد فروش بازار مینا تماس گرفته و با قیمت های مناسب تر از تک فرشی اقدام به سفارش آن کنند. میناکاری اصفهان هم بصورت کاربردی و هم بصورت تزئینی مورد استفاده قرار می گیرد. چیدمان های زیبای دکوری با صنایع دستی میناکاری می توان بوجود آورد.
گلدان مسی میناکاری استادکار 16 سانتی
حمایت از صنایع دستی ایرانی می تواند رشد بیشتر اقتصادی و به همراه آن رفع بیشتر بیکاری جوانان را به همراه داشته باشد. با این کار علاوه بر کمک به اقتصاد تک تک افراد جامعه می توانیم گامی مثبت در جهت نشان دادن فرهنگ اصیل ایرانی خود به جامعه جهانی برداریم. اساتید میناکاری در اصفهان و سایر شهر های دیگر کشورمان وجود دارند که بایستی از ظرفیت تجربه آنها برای آموزش نسل جوان استفاده گردد.
گلدان 16 سانتی میناکاری
ساخت لعاب ظروف مینا در خصوص قدمت لعاب کاری با توجه به مدارک به خصوص کتیبه هایی که در شمال عراق به دست آمده، به حدود 1700 سال قبل از میلاد مسیح مربوط می شود. در هزاره چهارم پیش از میلاد کهن ترین تمدن شناخته شده ی مصر به نام باداریان مهره هایی قهوه ای رنگ از سنگ صابون، که با لعاب آبی و فیروزه ای قلیایی پوشیده شده بود، می ساختند. سنگ صابون یک نوع شکل متبلور تالک یعنی سیلیکات منیزیم آبدار است که در معدن های قدیمی سنگ صابون در مصر پیدا شده است. همچنین قبل از سلاطین مصر (4000 تا 3400 پیش از میلاد) مصریان اشیایی چون مهره، طلسم زینتی و مذهبی و کاشی ها را از آمیخته پودر ماسه در کوهی، کوارتر و پنج درصد کربنات (NacO3) و بیکربنات سدیم (NaHcO3) قالب گیری می کردند. لعاب مصری دارای ترکیبات اصلی از سیلیس (شن سفید)، قلیا (از خاکستر چوت با کربنات سدیم) و اکسید فلزات (از ترکیب مس) بود. البته پاره ای از مورخین معتقدند که ریگ های در کوهی (کوارتز) در کوره ها به طور اتفاقی با این ترکیبات پوشیده شده اند. در بین النهرین ساختن لعاب های آبی قلیایی حدود 300 سال پیش از میلاد شناخته شده و از آنجا به دره سند گسترش یافته است. حدس زده می شود که در زمان حکومت 600 ساله کاسی ها دانش لعاب سازی بابلی ها و فن ساخت آن به ایران آمده است. نفوذ هنر بابلی ها در بین النهرین در زمان امپراتوری شان (1171 تا 550 قبل از میلاد) ادامه داشت و بسیاری از ظروف و کاشی های لعابی با روش بابلی و آشوری مربوط به این دوره در شوش به دست آمده است:
گلدان میناکاری 16 سانتی اعلا
یونانیان لعاب حقیقی را نمی شناختند و لعابی که از اکسید سرب تشکیل شده بود، فقط در زمان بطلمیوس (سده دوم پس از میلاد) در پیرامون مدیترانه رایج بود. رومی ها این لعاب را به نام لعاب پارتی می شناختند که خود نشانه ی آن است که احتمالاً رومی ها این شیوه را از دشمنان خاوری خود یعنی ایرانیان که با آن ها جنگ هایی در سوریه و عراق داشته اند آموخته اند. در زمان ساسانیان کاربرد لعاب سربی هنوز ادامه داشت (224-651 میلادی). گام دیگری که در گسترش لعاب پیدا شد، لعاب های قلیایی توسط کوره گران ایرانی در دوره ی اسلامی بود. در زمان سلجوقیان (428-542 هـ.ق) جهش چشمگیری در تمام هنر ها و صنایع علوم پدید آمد. با آنکه سلجوقیان در اصل ترک بودند، ولی خود را با روش زندگی ایرانیان تطبیق دادند. در مورد لعاب کاری این دوره باید گفت که عصر طلایی چینی سازی است. در این دوره تمام روش های فنی شناخته شده به کار برده شده است. حکاکی، برجسته کاری، شبکه سازی، قلمزنی، لعاب، طلا کاری و مینا کاری از هنر های شاخص آن روزگار است و به دلیل اینکه اصفهان، ری، طوس و کاشان دارای معادن کائولین فراوان بود، هنر مینا سازی نیز رواج بسیار خوبی پیدا کرد. در کشور های اروپایی نیز از زمان هی گذشته لعاب کاری رواج داشته است به خصوص در کشور یونان (371-287 قبل از میلاد). اما از سال 1860 الی 1920 در کشورهای اروپایی آزمایش ها و تحقیقات وسیعی در خصوص لعاب انجام شد؛ به طوری که توسعه ی فناوری هنر لعاب در قرن بیستم آنقدر متنوع شد که حتی نمی توان فهرست آن را بیان کرد. اما هرچه هست لعاب کاری بر روی ظروف و اشیا در زمان های اولیه بر روی فلزات انجام می گرفته است و امروزه یکی از مهمترین مرحله ی مینا سازی، لعاب کاری آن است که از مهم ترین مرحله ی مینا سازی،لعاب کاری آن است.به همین دلیل ترکیبات رنگ های لعاب سرامیک و مینا تا حدی مشابه هستند . در گذشته هنرمندان مینا کار قلع، سرب، سنگ چخماق (سیلیس) و بلور (شیشه) را مخلوط می کردند و آن ها را در درون یک ظرف چدنی در 1000 درجه سانتیگراد می پختند. پس از پختن، آن ها را به صورت پودر شود. پودر حاصل را به عنوان لعاب استفاده می کردند. ولی امروزه لعاب های مینا سازی توسط کارخانه های داخلی و خارجی تهیه می شود و در اختیار مینا کار قرار می گیرد. در گذشته بیشتر مینا کاران به لحاظ تجربه، میزان مواد لازم را برای تهیه لعاب آماده می کردند. ولی امروزه با توجه به شکل و حجم مختلف ظروف مینا لعاب های موجود باید از طریق علمی و دارای فرمول مخصوص به خود باشد که بیشتر مربوط به علم شیمی است. (برگرفته از کتاب هنر مینا)
شناسه محصول: 901202
بازار مینا BazareMina.ir